De geschiedenis van de D. Z. Euros

De geschiedenis van de Drienerlose Zeilvereniging Euros

Toen de allereerste studenten van de technische Hogeschool Twente in 1964 naar Enschede kwamen, zijn deze bijna onmiddellijk overgegaan tot het oprichten van allerlei sportverenigingen. Allereerst was er de Drienerlose Watersport Vereniging Euros, opgericht op 2 september 1964, waarin kanoërs, roeiers en zeilers vertegenwoordigd waren. Spoedig bleek dat de belangen zover uiteen liepen dat er drie afzonderlijke verenigingen ontstonden:

Drienerlose Zeilvereniging Euros

Drienerlose Kano Vereniging Euros

Drienerlose Roei Vereniging Euros

Het was met name professor Draijer die zorgde voor de nodige impulsen voor het verwerven van materiaal voor de zeilers. Hij was hoogleraar aan de faculteit werktuigbouwkunde maar bovendien een verwoede zeiler en een bekwaam scheepsarchitect. Eén van zijn tekenvruchten was de "Draijer", een 5,70 meter lang polyester zeiljachtje. In die dagen was een werfje net bezig dit bootje te gaan bouwen. Dit vlotte echter niet zo erg en dus riep professor Draijer de hulp van een aantal enthousiaste zeilers. Uiteindelijk heeft dit voor D.Z. Euros geleid tot het bezit van een tweetal "Draijers", waarbij de eerste generatie is vervangen door een tweede (zelf gebouwd). Het gaat hier om Jonkie en Overtijd.

Nu is er als vervanging voor deze Frieslandbootjes voor een nieuw type gekozen. Het gaat hier om het type "Waterrat", wederom een ontwerp van een eigen lid van de vereniging, Paul Klaarwater. De eerste, Teerling, is 20 juni 2003 ter water gelaten en aan een tweede Waterrat is eind april 2004 begonnen. De tweede Watterat is 11 mei 2005 ter water gelaten en Raaskal gedoopt.

Een probleem bij het varen was echter de afwezigheid van geschikt vaarwater in de directe omgeving van Enschede. Meestal werd (en wordt) er in Friesland gezeild. Een probleem was echter de afwezigheid van een goede (en goedkope) overnachtingsplaats. Er ontstond dus de behoefte aan een, liefst drijvend, clubhuis. Daarom is de Ebenhaëzer in 1967 aangeschaft als 'homeship' voor de sterns. Deze klipperaak uit 1914 bestond toen uit niet veel meer dan een haveloze roestbak waarin men kon slapen. Begin jaren zeventig besloot men dit schip weer zeilend te maken. Het werd voorzien van zwaarden, mast en tuig en zo is het geworden zoals we het nu kennen, een zeer luxueus vlaggeschip van de vereniging, inclusief piano en bar. Op het IJsselmeer en op de Wadden is dit schip dus regelmatig als homeschip van de vereniging te vinden.

In hetzelfde decennium groeide de vereniging uit tot meer dan honderd enthousiaste leden. Er werd gedacht over nieuwe activiteiten als zeezeilen. Hoewel dit ook al werd gedaan met de bestaande boten werd Professor Draijer bereid gevonden tot het ontwerpen van een nieuw, zeewaardig jacht. In 1981 was het zover: het geheel zelfgebouwde zeezeiljacht Lichtekooi werd gedoopt. In de loop der jaren werd dit jacht zo populair onder de leden dat er eigenlijk nog één moest komen. Pas in 1995 was ook dit zover. Sinds april van dat jaar vaart de Doordraijer, het zelfde ontwerp als Lichtekooi en ook wederom geheel zelf gebouwd door de leden. Na een tijdje met deze bootjes de wereldzeeen bevaren te hebben, ontstond er de wens om een groter en luxer zeezeiljacht te gaan kopen. In 2006 is dan ook Jaffa aangeschaft, een 30-voets racer / cruiser.

Ook de zwaardbootdiscipline is bij Euros goed vertegenwoordigd! Nadat er in het begin van de vereniging twee sterns gedoneerd waren door de Staatsmijnen, zijn er nog 8 zelfgebouwde sterns gevolgd. Helaas raakte de sternklasse in verval aan het einde van de negentiger jaren en dus besloot Euros over te gaan op een nieuwe klasse, de Laser2. Deze mogen helaas niet zelf gebouwd worden als ze mee willen doen aan alle wedstrijden. In april 1999 is de eerste Laser2 gekocht, Spuit 11 genaamd. In juni 2000 is er een tweede Laser II bijgekomen die naar de naam DoosZijn moet luisteren. Omdat Euros altijd gestreefd heeft naar vier zwaardboten binnen de vereniging is in mei 2002 de derde Laser2 gekocht en deze is Triskaidekaphobia gedoopt. Ook is toen besloten om de laatste twee sterns te verkopen, wat definitief een einde aan een tijdperk betekende. De vierde Laser2 is in 2004 aangekocht. Laserop maakt de vloot zwaardboten compleet.

Het laatste type bootje wat Euros in bezit heeft is het type "Mini". Wederom door een ontwerp van eigen bodem, ditmaal van oud-lid Bart Krutwagen. De Mini is ondertussen afgebouwd en Lytse Pier gedoopt. De Mini is een éénmansbootje en bedoeld voor instructievaren op het Twentekanaal. Het is vrij veilig om te zeggen dat je zo'n soort bootje niet snel ergens anders aan zult treffen!

Ook in Enschede zelf heeft Euros uiteraard nog een onderkomen. Euros heeft een op het Universitair Watersportcomplex een mooi clubgebouw waar regelmatig geborreld en vergaderd wordt. De Sevende Camer heet dit mooie gebouw en deze is op 10 juni 1999 geopend. Daarnaast is er op 30 november 2007 een mooie nieuwe loods geopend, waar 's winters het onderhoud van de vloot plaats vind. Het zou niet helemaal eerlijk zijn de Universiteit Twente ongenoemd te laten. Met haar hulp en steun in de vorm van onder andere subsidies is de vereniging geworden tot wat zij nu is. Toch, wat de geschiedenis van D.Z. Euros in de grootst mogelijke mate heeft bepaald, is de zelfwerkzaamheid en gezonde eigenwijsheid van een stel studenten, die zich nooit voor één gat gevangen zien, en altijd weer tot een goede oplossing komen, ongeacht het probleem. Samenvattend: Euros leeft!

Meer over de geschiedenis van Euros kun je lezen in de "Euros geschiedschrijving" (op papier verkrijgbaar bij de secretaris en hoorbaar tijdens de talloze borrels en evenementen).