NSR 2010

We voeren in 2010 op Jaffa drie dagen mee met de inshore races van de NSR. Hier volgt een kort verslag van de gebeurtenissen.

Bemanning

Aan boord waren:

• Daan Sprünken (schipper en stuurman)
• Monique van Leeuwen (grootzeil en spinnaker)
• Friso Bergsma (pit en grootzeil)
• Thijs Bouten (pit, mast, voordek)
• Anne Marks (voordek, mast)

Op zondag overdag werden we versterkt door: Claas Willem Visser (mast)

Bij het terugvaren op zondagnacht en maandag werden we nog vergezeld door Menno Smit.

Uitslagen

Vrijdag werden de Houtrust races gevaren. Hier zijn we na 1 wedstrijd op de achtste plaats geëindigd. Zaterdag en Zondag werden vijf wedstrijden in de Yeoman Challenge gevaren. Hier zijn we ook op de achtste plaats geëindigd (finishplaatsen: 12, 10, 9, 12, 13; niets weg te strepen).

Verslag

Donderdag

Donderdag avond aan boord gekomen; boot leeg gehaald, geregistreerd, plan voor wedstrijddag 1 doorgesproken.

Vrijdag

Vrijdag ochtend op tijd er uit voor de laatste boodschappen en voorbereidingen. Boterhammetjes gesmeerd, boot opgeruimd, telltales en zeillatten in de Genua 1 geplakt, tassen en ander gewicht wat naar voren in de boot. Vervolgens snel naar buiten om een beetje in te komen. Een paar overstaagjes en de spinnaker omhoog en naar beneden zodat we kunnen trimmen en op elkaar in kunnen spelen. We varen met redelijk licht weer met de Genua 1. Alle touwtjes worden gevierd of aangetrokken zodat tell-tales en streamers naar achteren wijzen; we hebben het idee dat het er lekker bij staat.

We hadden ons voorgenomen niet in de drukte te starten, maar eigenlijk is de lijn niet zo heel lang en liggen we prima vooraan bij het startschip. We klappen een paar keer op het aandewindse rak of omdat we geen beter plan hebben, of omdat we niet een hoek in willen varen. Er is niet zoveel concentratie op shifts. Voordewinds gaan we bijkans plat voor het lapje; het zint ons niet helemaal en we besluiten dat we misschien toch beter een beetje af kunnen kruisen.

De vrijdag eindigt met dikke mist. We hebben nog vijftig meter zicht dus het is nog een beetje spannend om de havenhoofden terug te vinden. We kwamen er niet uit of de mist kwam door het toestromen van koude lucht of vochtige lucht.

Zaterdag

Zaterdagochtend op tijd naar buiten, maar snel weer terug als de mist aan houdt. Het startschip 'adviseert' ons in de haven te blijven, maar had voor het gemak wel gewoon even de uitstel er in kunnen hangen. Als de mist op gegeven moment weg (en we ons naar de start hebben gehaast) trekt de wind ook aan. We varen dus op de genua 2.

We varen best ok, maar verknallen het in de tweede wedstrijd. Er zijn meerdere herstarts in de klasses voor ons, en wij doen er ook twee keer over. Bij de tweede start wordt de zwarte vlag gehezen. Boven ons ligt de Nada duidelijk over de lijn; ze parkeren zich op op het schot echter toch pal voor onze neus waardoor wij wat bootlengtes verliezen aan hun vuile wind. Voornaamste probleem is echter de tijdelijk verminderde concentratie van de stuurman hierdoor De gate na het eerste rondje levert echter de grootste problemen. Wij komen over stuurboord aan met naast ons de Woeste Willem ook over stuurboord. Geheel terecht komt er echter een J92 oid met gennaker over bakboord dwars voor langs die toch liever de stuurboord boei wil ronden. We moeten nog strijken en gijpen en na dit alles liggen we aan de wind zonder fok. De boom moet weg, de fok moet aan (er wordt op het voordek geprutst met de schoot die we niet nodig hebben en op het achterdek niet duidelijk gecommuniceert wat de prioriteiten zijn. Fok aan!) en zo lopen er meerdere boten onder ons door en over ons heen. Ge-par-keerd. Vraag is natuurlijk hoe we dat beter hadden kunnen doen. De situatie was van tevoren eigenlijk goed in te schatten; misschien hadden we de spi er eerder af kunnen halen en dan even accepteren dat je achter wat boten langs moet prikken en toch naar de bakboord boei. We lagen echter wel een beetje klem naast de Woeste Willem dus dat was misschien wel geen optie. Dan dus toch maar er voor zorgen dat je die gijp kan maken en snel je fok kan hebben staan. Dus eerst die boom weg en dan pas strijken? Eventjes de spi laten vliegen zodat je tenminste niet je boom aan lij hebt staan.

Zondag

Zondag is het erg licht weer, maar hebben we wel een zesde man aan boord. Maneouvres gaan wel lekker, behalve één startje. Vanwege de stroom besluiten we bij de pin te starten, maar dat had iedereen bedacht. We eindigen veel te ver van de lijn onder andere boten; zonde. Waar we op winnen is het peilkompas in combinatie met de stroom. We varen meerdere keren op centimeters langs de boei (en het finishschip wat wat bezorgde gezichten opleverde bij beide boten). Met een goede peiling van de boei en de grondkoers van het gps kunnen we precies zien waar we uitkomen. Andere boten zien we nog vier keer klappen om de boei te halen; het stroomt 2 knopen bij 4 knopen bootsnelheid.

Maandag

Zondagnacht zijn we weggevaren om 19:30 om naar Workum te gaan. We begonnen met windstilte en dus een paar uur motoren. Zo rond 1 uur deed de autostuur moeilijk omdat de wind aan trok. Snel de spinnaker er op en voor we het wisten liepen we acht knopen op het log, op de GPS 10 knopen door de stroom mee. Net voor de aanvaarton bij Den Helder ging deze auteur van wacht waarmee dit verhaal op houdt. 's Morgens wel nog een kopje koffie met appelgebak gedaan in Medemblik waarna een snelle overtocht naar Workum volgde.

Verbeterpunten

Waar moeten we ons verbeteren:

• Voor de winds vind ik het allemaal maar niets. Bij zachte wind weet ik niet waar ik heen moet; des te hoger des te harder, maar dan kom je ook nooit bij de benedenboei.
• Accepteren dat je niet altijd op de eerste rang ligt bij de start; we kunnen wel best goed starten tussen de rest van de vloot, als je maar daarna ook de hoogte kan lopen en je niet vast komt te zitten onder en tussen iedereen. Andere boten schreeuwen harder dan goed voor ze is.
• Persoonlijk aandachtspuntje: de bootindeling vind ik (Daan) lastig. Je wilt mensen zoveel mogelijk kansen bieden door te groeien, maar tegelijkertijd kan het wel best druk zijn op het water en zit ik op zulke momenten zelf graag achterin en niet op de voorpunt. Gevolg is wel dat we Thijs weer op het voordek/bij de mast hadden staan (behalve op zondag toen CW ons kwam versterken) waar hij ook eens weg moet. De dagen dat we met 5 mensen hebben gevaren was dit prima te doen, de taak van mastman werd intensiever, aangezien deze op de voordewindse rakken mastman speelde en bij de kruisrakken de taak van genuatrimmer op zich naam. De mastman is dus actiever bezig en doet meer op de kruisrakken dan "alleen maar in de railing zitten."