€60-momentje
Een 60-euromomentje is het varen van een schade of het verliezen van dure inventaris van een Eurosboot of in Eurosverband (bijvoorbeeld aan een polyvalk tijdens een introductieweekend). Een uitzondering hierop vormen schades aan de Ebenhaëzer. De term 60-euromomentje wordt ook vaak gebruikt in situaties waar het bijna mis ging ("Oei! Dat was bijna een 60-euromomentje!!").
Bij sommige manoeuvres met het risico op schade wordt soms door een waardige half gegrapt dat hij/zij alleen akkoord gaat als de gehele bemanning samen of de waaghals in kwestie zelf opdraait voor de kosten van de 60 euro.
Oorsprong
De oorsprong van deze term komt van het eigen risico van €60,- dat elk lid heeft. In het geval van een schade of verlies is de waardige verantwoordelijk. Hij/zij moet in dat geval het eigen risico betalen, tenzij er sprake is van slijtage of overmacht. Dit ter beoordeling van het bestuur.
Het schadebedrag wordt in principe elk jaar opnieuw vastgesteld op de ALV, maar er is sinds de invoering nog nooit van de €60,- afgeweken. Het bedrag is ingevoerd omdat het eigen risico van de verschillende bootjes nogal verschilde. Vooral het erg hoge eigen risico dat de verhuurders van polyvalken vroegen, een boot waarvoor Euros geen waardigheid kent, werd als probleem gezien.
In tegenstelling van wat nog wel eens wordt gedacht, is 60 euro niet de hoogte van het eigen risico dat Euros heeft bij haar WA-verzekering.
Gelukkig komen 60-euromomentjes niet zo vaak voor. Bij veel schadegeld situaties uit het verleden was het een goed sociaal gebruik om het schadegeld te betalen met de gehele bemanning. Vaak kon de persoon die de schade veroorzaakte namelijk weinig tot niets doen aan de situatie. Bijvoorbeeld omdat de gehele boot niet op zat te letten of omdat iemand expres werd afgeleid. In andere gevallen was er wel sprake van schuld of opzet en kan het 60-euromomentje soms gezien worden als leermomentje.