Afgelopen weekend was de 34e Enkhuizer Klipperrace en natuurlijk deed onze eigen Ebenhaëzer daar aan mee. 53 schepen voeren op zaterdag de drie steden race en op zondag een olympische baan. De klippers variëren van prachtig en authentiek tot schepen die eruitzien alsof ze zijn her ontworpen door een half stonede en hopelijk blinde binnenhuisarchitect.

Wij met de kleinste mast van de vloot en hier en daar een roestplek zijn niet bepaald de grootste kanshebber. Maar we hebben ook onze sterkte kanten!

Zoals zaterdag ochtend de anker start, tegelijk het anker en de zeilen omhoog lieren, de goede kant op draaien en dan de lijn over. Het ging heerlijk soepel en als eerste koersten we halve wind richting Urk.

Met onze briljante tacticus, Didi, wisten we deze positie goed uit te buiten. Met het waterzeil erbij liepen we nauwelijks langzamer dan de rest van de vloot, alleen een driemaster kwam voorbij denderen. Met Urk in zicht viel we af richting de boei. Al het loeven eerder betekende nu dat er veel schepen tussen ons en de ton door konden glippen. Na de gijp lagen we al een stuk verder achter in het veld.

Het iets ruimer gelegen rak richting Medemblik gaf de andere schepen de kans om alle zeilen bij te zetten, om ons heen verschenen halfwinders en topzeilen, waterzeilen en stagzeilen enorme oppervlaktes die al snel in de verte weer klein werden.

Onze eigen koers varen dus, terwijl de wind wat wegzakt lopen we nog altijd een knotsje of 5. Als we voor Medemblik wat uit de luwte van Noord Holland komen laat de gps weer geregeld de 7 zien. Daar komen we ook de eerste schepen tegen die al terug op Enkhuizen af koersen. Na zelf ook gedraaid te hebben zien we achter ons voornamelijk schepen die vanuit Stavoren komen.

Opkruisend richting Enkhuizen worden we door nog een boei gedwongen om 2 extra slagen te maken en weer de luwte op te zoeken. Er zijn wat andere schepen die de boei even vergeten en daar worden de aantekeningen van gemaakt.

Voor Enkhuizen is het altijd spannend kom je voor, tegelijk of na de schepen aan die van Stavoren of Urk komen. Tegelijk dus, maar we weten het beter uit te mikken dan de andere schepen en gaan moeiteloos over de lijn, terwijl andere nog een keer moeten klappen.

In de haven wordt dan het zeil gestreken en komt het bier aan dek. We hebben een goede dag gevaren, ons protesten blijken geen zin te hebben omdat de Bontekoe al een dsq heeft staan en het andere schip als nog achter ons binnen komt. Voor iedereen kan de ontspanning beginnen.

Met een betere band dan voorgaande jaren wordt er gezopen, gedanst en gefeest. Wat mannen regelen een vrouw of in sommige gevallen meerdere vrouwen. En ook de ambitieuze Jaffa crew komt mee feesten. Ergens in de nacht worden we De Nieuwe Doelen uitgeveegd en moeten we het feest aan onze eigen bar voortzetten waarbij als hoogtepunt natuurlijk dat ambitieuze zatlappen overboord worden gezet.

Zondag De volgende ochtend is toch wel erg vroeg, en eigenlijk is het helemaal niet zo erg dat die start een uurtje wordt uitgesteld. Als de mist dan optrekt gaan we dan alsnog starten. Tegen alle voorspellingen in staat er wel wind! Weer kunnen we volledig vertrouwen op de kwaliteiten van de tacticus, we starten als eerste. Er is zelfs nog discussie over of we niet te vroeg over de start zijn, maar dat wordt weggewuifd. Een ander schip die wel te vroeg was kan er mooi van profiteren want die hoeven niet terug.

Als eerste weg maar dit keer liggen we niet echt voor, zelfs op de startlijn worden we al opgelopen. Hoewel we geen ruimte hoeven geven duwt het schip zich er tussen, we vallen iets, en het schip onder ons moet ook uitwijken. Het hoogte verlies en de vuile wind levert ons veel vertraging op.

Bij elke boei ronding zijn er conflicten met soms 1 en soms wel 4 schepen de ene nog spannender dan de andere. We moeten nog een keer als een malle het zeil binnen halen omdat de giek boven het achterdek van een ander schip hangt, maar uiteindelijk komen we er telkens goed uit. De bemanning werkt keihard om elke seconde te pakken, de zeilen op het handje en de voeten op het zwaard.

Bij de finish ligt de indring boei van de start er nog. Blijkbaar telt deze weer. Het geeft ons een kans om nog een schip geen ruimte te geven en een plekje af te dwingen. De schipper heeft de indring boei niet gezien en vaart tussen het start schip en de boei door, ondertussen vloekend zoals een zeeman betaamt.

De race herlevend varen we rustig terug naar de Enkhuizen waar we van de Havenmeester in een box tussen de jachtjes mogen liggen. Wat krap, maar het geeft ons wel meteen een kans om het kluivernet verder bij te stellen en een boom te slopen. We trekken in ieder geval genoeg bekijks in de oude binnenhaven.

Dan is het nog even spannend hoe het met de protesten afloopt, we hebben er 2 uitgedeeld en 1 gekregen, de start en de finish dus. De jury beslist dat we bij de start gelijk hadden, het schip had zich er niet tussen mogen drukken en krijgt een disq, dat wel geweken hebben en daarmee een schip gehinderd hebben kan ons niet verweten worden dus het protest tegen ons valt ook meteen weg. Bij de finish blijkt dat de indring boei niet meer telde, ze hadden we hem alleen niet weg gehaald.

Dan nog de uitslag van klasse B (26 schepen):

zaterdag: 17e zondag : 19e totaal: 21e

In het schaduwklassement (dus met rating) zijn we 30e geworden van de totale 53 schepen. Best wel een goede prestatie dus en met 2(3) prachtige dagen gevaren en een mooi feest, weer een supergeslaagde klipperrace!