Nieuwe loods
Nieuwe loods is de naam die gebruikt werd voor de huidige loods toen die er nog niet was. De nieuwe loods op het Watersportcomplex is de vervanging van de oude loods aan de Achterhorst.
Dit artikel beschrijft de geschiedenis en achtergronden van het ontwerp en de bouw van de nieuwe loods. Enige informatie over de besluitvorming en redenen voor de bouw van de nieuwe loods is ook te lezen in het artikel oude loods. Actuele informatie over de loods staat in het artikel loods.
Achtergrond nieuwe loods
De nieuwe loods is waarschijnlijk het grootste lange-termijnproject dat Euros tot op heden heeft gehad. De oude loods aan de Achterhorst was te klein en voldeed bij lange na niet meer aan de destijds geldende veiligheidseisen. Dit was ook niet heel gek aangezien de oude loods in 1980 gebouwd werd voor een periode van 20 jaar. Desondanks was de bouw van de nieuwe loods absoluut niet vanzelfsprekend. Euros was al vanaf 1994 (en misschien zelfs al daarvoor) bezig een nieuwe loods te verkrijgen. Uiteindelijk, na vele jaren van onderhandelen en inspanningen van meerdere leden, besturen en commissies, is in augustus 2007 begonnen met de bouw. Op 30 november 2007 kreeg Euros de sleutel. 28 februari 2008 was de officiële openingsceremonie, waarbij de loods is gedoopt door Kees van Ast, op dat moment vice-voorzitter van het College van Bestuur.
Zie voor meer achtergronden het artikel Oude loods.
Concepten en besluitvorming
Uit 1994 stammen de eerste tekeningen voor een nieuwe loods. Gedurende vele jaren hebben de betrokken Eurosleden en architecten talloze ontwerpen bedacht voor een nieuwe loods. Van simpele "vierkante doos" ontwerpen tot complete stenen aanbouwen aan de Sevende Camer, inclusief binnenpleinen, roeiloodsen enzovoorts. De uiteindelijke besluitvorming lag bij het College van Bestuur van de UT. Immers Euros had (en heeft) simpelweg niet het geld om een botenloods van het gewenste formaat te bekostigen. Nog afgezien van het gebrek aan ervaring, kennis en mankracht op dit gebied. Daarnaast beschikte Euros niet over eigen grond. Voor Euros was het dus lobbyen binnen de (vaak bureaucratische) organisaties van de Universiteit om hun wens voor een nieuwe loods te verwezenlijken.
Op 18 april 2005 raakten de plannen voor een nieuwe loods in een stroomversnelling. Op die datum heeft het College van Bestuur (CvB) van de Universiteit een ingediend concept-ontwerp goedgekeurd. Dit voorstel is ingediend door de Student Union en voorzien van ondersteunende brieven van Euros en de Vastgoedgroep (waarover hieronder meer). Het ontwerp was van Leijh, Kappelhoff, Seckel, van den Dobbelsteen architecten, die ook de Sevende Camer hadden ontworpen. Euros kreeg definitief een nieuwe loods! De loods zou gebouwd worden op het Watersportcomplex naast de Sevende Camer voor maximaal 4 ton.
Tot april 2006 heeft Euros contact gehad met het Facilitair Bedrijf (FB) van de UT. Het FB ging eigenlijk over het onderhoud en de facilitatie van bestaande gebouwen, maar de plannen voor een nieuwe loods waren er ook ondergebracht. Het FB heeft de bouwvoorbereiding uitgevoerd. De belangrijkste punten waren het aanvragen van een bouwvergunning bij de gemeente en de grondruil met de Vredestein (hieronder meer). Verder heeft het FB een bodemonderzoek uit laten voeren van de grond waarop de loods gebouwd zou worden (verplicht voor het aanvragen van een bouwvergunning). Op 18 november 2005 kwamen de resultaten van het bodemonderzoek terug en de bodem bleek, ondanks de brand bij de Vredestein in 2003, gelukkig schoon.
Zoals hierboven gezegd was er geen locatie om de loods neer te zetten. De Sevende Camer stond op een driehoekig perceel grond. De linkerkant van de Sevende Camer (gezien vanaf voren) stond evenwijdig aan de kadasterlijn die doorliep tot het talud van de Auke Vleerstraat. Achter de Sevende Camer was dus een driehoekig stuk grond van ongeveer 300 m² dat niet werd gebruikt. Het stuk grond links naast de Sevende Camer was van de Vredestein en daar liepen schaapjes. Van dit stuk grond is uiteindelijk ongeveer 800 m² "geruild" tegen die driehoek achter de Sevende Camer. "Geruild" tussen aanhalingstekens want het verschil in oppervlak is financieel gecompenseerd.
Hoewel Vredestein al eerder had toegezegd akkoord te gaan met de grondruil, werd het uiteindelijk toch nog even spannend. Vredestein werd in 2004 overgenomen door het Russische bedrijf Amtel en het was nog maar de vraag of de nieuwe Russische directie wel akkoord wilde gaan met de grondruil. Gelukkig bleek dit geen probleem en in 2005 werd de grondruil een feit.
In april 2006 werd het stokje "nieuwe loods" van het FB naar de Vastgoedgroep Drienerlo (VGD) doorgegeven. De VGD is de organisatie op de UT die alle nieuwbouw realiseert en dus ook onze nieuwe loods. Vanaf dit moment ging alles in stoomtreinvaart. Er was zeer regelmatig overleg tussen Euros en de VGD. In samenwerking met diverse instanties, waaronder gemeente (welstandscommissie), brandweer, Arbodienst UT, Student Union en architect, werd het voorlopige ontwerp uitgewerkt tot een definitief ontwerp (voor meer informatie hierover zie het kopje Ontwerp nieuwe loods). Er werden een verzoek tot kapvergunning en bouwvergunning bij de gemeente ingediend. Na het verstrijken van de bezwaartermijn werd de bouwvergunning zonder bezwaren toegekend. De kapvergunning bleek achteraf niet nodig aangezien de Vredestein al een kapvergunning had aangevraagd voor enkele tientallen bomen. In maart 2007 hebben ze, met dank aan Marinus, meteen even de bomen op beide geruilde percelen meegenomen.
Het gehele project werd aanbesteed waarna Sylva Bouw, de huisaannemer van de UT, uiteindelijk de opdracht kreeg. De technische installaties werden uitbesteed aan GTI (GTI Oost). Zij hebben onder andere de verwarming met bijbehorende ventilatoren, afzuiging, stromend water, boiler en het brandalarmsysteem geïnstalleerd.
Op 15 augustus 2007 is begonnen met het uitgraven van de fundatie. 26 september werd (door een onderaannemer) begonnen met het bouwen van de staalconstructie. Op 10 oktober lag het dak op de loods waarna op 17 oktober 2007 de betonvloer is gestort. De rest van oktober en november is gewerkt aan de aftimmering binnen en buiten: kozijnen, ramen, deuren, dakgoten, windveren, binnenmuren, keuken, vloerbekleding etc. Vrijdag 30 november kreeg Euros de sleutel. Maandag 3 december was de eindoplevering.
Ontwerp nieuwe loods
Hieronder worden sommige aspecten van het ontwerp met bijbehorende ontwerpkeuzes toegelicht. Uitgangspunt is het concept-ontwerp dat op 18 april 2005 door het CvB is goedgekeurd.
Eerste concept-ontwerp
Het door het CvB goedgekeurde concept-ontwerp bestond uit een botenloods van 28 meter lang en 12 meter breed met om elke 4 meter een spant. In de achterste 4 bij 12 meter waren een kantine, vergaderruimte en toilet gepland met daarboven een lege verdieping bedoeld als magazijn. De voorste 24 bij 12 meter waren ingedeeld zoals in de oude loods: een gecombineerde botenstalling en klusruimte. Het klussen was gepland aan werkbanken die langs een van de muren stonden, langs de andere muur was ruimte voor kasten en opslag. Ongeveer halverwege de loods was een domontabele wand ingetekend. Deze moest een scheiding maken tussen de normale klusruimte, de voorste 16 bij 12 meter, en een nieuwbouw ruimte in de 8 bij 12 meter erachter. In de voorgevel van de loods zaten een grote roldeur en een mandeur. Tegen de buitenzijde van deze botenloods, aan de kant van de Sevende Camer, waren een chemicaliënhok (2 bij 6 meter) en Skiff stelling voor de roeiers (8 bij 6 meter) getekend. Deze Skiff stelling was echter optioneel en is vanwege budgetoverschrijding niet door het CvB goedgekeurd.
Het uiterlijk van de loods was "als bestaand", doelend op de Sevende Camer. De buitenmuren waren van rode steen met op sommige plekken blauwe houten afwerking. Tevens was er in de nok een lichtstraat getekend, zoals de Sevende Camer heeft. Alle daken en muren waren geïsoleerd. De loods was even hoog als de Sevende Camer (noklijn 7,80 meter).
De belangrijkste reden voor al dit na-apen van de Sevende Camer is de gemeentelijke Welstandscommissie. Zij accepteren geen "laagwaardige architectuur" in het industrieterrein waarop ook het Watersportcomplex is gelegen, ook als het gebouw vanaf de openbare wegen nauwelijks zichtbaar is. Daarnaast zou er een regel gelden die zegt dat nieuwbouw niet lager mag zijn dan 7 meter. Dit om te zorgen dat er alleen maar industrie gebouwd zou worden en geen huizen.
Barak commissie
Zie ook het artikel Barak commissie.
Binnen Euros bestond al enige twijfel over de geschiktheid van het eerste concept-ontwerp. Daarom is op 1 december 2005 de Barak commissie opgericht met als doel een loods te krijgen die voor Euros handig en functioneel is. De Barak commissie heeft allereerst de eisen en wensen voor de botenloods onderzocht. Uitgangspunt hierbij was het door het CvB goedgekeurde concept-ontwerp met de bijhorende randvoorwaarden aan de afmetingen, prijs en (veiligheids)eisen. Tevens is er rekening gehouden met de nodige andere stakeholders (UT, architect, brandweer, etc.).
Hierna heeft de commissie alle activiteiten die Euros in haar nieuwe loods wil ondernemen ingedeeld in drie categorieën: onderhoudsactiviteiten (klussen etc.), opslag (van inventaris, chemicaliën etc.) en ondersteunende activiteiten (vergaderen, pauze houden etc.). De activiteiten uit deze categorieën zijn vervolgens verdeeld over drie groepen: schone, stofarme en stofrijke activiteiten. Uit deze indeling bleek dat de volgende fysiek (deels) gescheiden ruimtes wenselijk waren in de nieuwe loods, te weten een:
- klusruimte (stofrijk)
- opslag klusmateriaal (stofrijk of stofarm), eventueel fysiek onder te brengen in de klusruimte zelf
- botenruimte (stofarm)
- chemicaliënhok (stofarm)
- opslag inventaris (stofarm of schoon)
- toilet (stofarm of schoon)
- kantine (schoon)
- lakhok (schoon), eventueel samenvoegen met het chemicaliënhok, mits de opslag van chemicaliën daar voldoet aan de milieu- en veiligheidseisen
- vergaderruimte/archief (schoon)
Tenslotte heeft de Barak commissie voor elk van bovenstaande ruimtes de gedetailleerdere eisen en wensen omtrent de inrichting bepaald. Eisen zijn echt noodzakelijk, wensen zijn optioneel. Te denken valt hierbij aan de benodigde hoeveelheid werkbankoppervlak in elke ruimte, waar wel/geen afzuiging, hoeveel m2 vloeroppervlak heeft elke boot nodig, hoeveel ruimte voor opslag van inventaris en materiaal, welke ruimtes moeten direct met elkaar zijn verbonden, waar zijn looppaden enz.enz.
Gebruikmakend van de ruimtes, eisen en wensen is een 3D computertekening gemaakt van een mogelijke indeling van de nieuwe loods. Belangrijkste veranderingen ten opzichte van het concept-ontwerp waren het uitbreiden van de verdieping van 1 spant (4 bij 12 meter) naar 2 spanten (8 bij 12 meter) en het fysiek scheiden van botenstalling en de stofmakende klussen.
Eind januari 2006 heeft de Barak commissie haar bevindingen gerapporteerd en deze op 7 februari gepresenteerd aan de vereniging. Hierna is de commissie in stand-by gegaan. Begin juni 2006 zijn deze uitkomsten naar de VGD en architect gestuurd. De architect heeft deze grotendeels verwerkt en is zo tot een voorlopig ontwerp gekomen.
Voorlopig- en Definitief-ontwerp
Nadat de architect de door Euros gewenste wijzigingen had doorgevoerd, was het woord weer aan de VGD. Het bleek dat, mede door de voorgestelde aanpassingen, de totale kosten behoorlijk boven het budget zouden eindigen. Omdat dat allerminst de bedoeling was, hield dat in dat er concessies gedaan moesten worden. Daarbij is geprobeerd het ontwerp zoveel mogelijk aan onze gebruikerswensen te laten voldoen.
Uiteindelijk zijn de demontabele wand en de lichtstraat in het dak geschrapt. Tevens is gekeken naar het gebruik van goedkopere bouwmaterialen, waardoor de (deels) stenen buitenmuur is vervangen door een goedkopere en simpelere damwandprofiel. Verder zijn er nog enkele kleinere wijzigingen doorgevoerd.
Toen er na deze aanpassingen nog steeds een budgetoverschreiding werd voorspeld, is ervoor gekozen de lengte van de loods met één spant te verkorten (4 meter). Hoewel Euros deze wijziging onwenselijk achtte, bleek het wel mogelijk de vloot van dat moment (Jonkie, Teerling, Raaskal, Lichtekooi, Jaffa en grondoppervlak voor 2 Laser2's) geheel onder te brengen in de verkleinde botenruimte. Het belang van een grotere verdieping (8 i.p.v. 4 meter diep) met daaronder een afgescheiden klusruimte en chemicaliënhok werd groter bevonden dan een extra grote botenruimte. Euros heeft deze concessie dus geaccepteerd, waardoor het ontwerp binnen het budget bleef.
De architect heeft de gewijzigde plannen doorgevoerd en is zo tot het definitief ontwerp gekomen, inclusief detailontwerpen (plekken van ramen, deuren, muren, stopcontacten etc.), bouwplanning, belastingsberekeningen van de constructie en detailtekeningen (elektra (stroom, licht), water + afvoer, staalconstructie etc.). In deze fase is er nog wat geschoven met de ruimtes op de bovenverdieping en details als de plek van de trap, hoeveelheid en plek van de ramen en de plek van de schuifdeur tussen botenruimte en klusruimte. Ook is de klapdeur naar de klusruimte toegevoegd alsmede de buitendeur in de zijgevel.
Op 23 april 2007 was het definitief bestek klaar (de definitieve constractsomschrijving tussen UT en aannemer, inclusief detailontwerptekeningen). De aanbesteding (het aanvragen van offertes bij meerdere aannemers) was op dat moment reeds gestart, welke uiteindelijk is gegaan naar Sylva Bouw, op dat moment huisaannemer van de UT.