Plofvest

Een plofvest is een andere benaming voor een automatische reddingsvest. De gemiddelde verkoper van nautische spullen zal raar opkijken bij het gebruik van deze benaming.

Er zijn verschillende soorten plofvesten. De 2 meest kenmerkende verschillen zijn het drijfvermogen en de wijze waarop de sensor werkt.

Drijfvermogen is meestal 150N of 275N. Beide zorgen in principe voor voldoende 'drijfvermogen'. Echter zorgt alleen 275N voor voldoende 'draaivermogen' indien water- en luchtdichte zeilkleding (zeilpakken, spraytops, etc.) wordt gedragen.

Er zijn 3 verschillende soorten sensoren; zout, papier (UML), of druk-sensor (hydrostatisch/Hammar). Bij zout en papier-sensoren zal bij contact met water de capsules van zout of papier wegsmelten en zo activeren. Hammar patronen gebruiken een combinatie van drukgevoeligheid en een zoutpatroon. Water geeft op ongeveer 10 centimeter diepte genoeg druk om water toe te laten bij een zoutpatroon die vervolgens reageert op water. Na activatie van de sensor wordt een CO₂ capsule opengemaakt die het drijflichaam opvult.

Jaffa heeft een combinatie van 150N en 275N vesten met Hammar patronen. De waterratten en Jonkie hebben geen plofvesten, maar reddingsvesten met drijflichamen van schuim.

Voor meer informatie bekijk de folder 'reddingvesten' van de KNRM [1]

Welk reddingsvest?

De Waterkampioen heeft in 2013 nog een test gedaan met een aantal 275N automatische reddingsvesten, deze is te vinden in de volgende PDF-file: Media:Waterkampioen_Test_275N_Plofvesten.pdf