Wrikken

Wrikken is het voortbewegen van een boot door middel van een wrikriem. De wrikriem wordt in de wrikdol gelegd, deze bevindt zich op het achterdek. Door het bovenuiteinde van de wrikriem van stuurboord naar bakboord te bewegen, beweegt het deel dat in het water zit van bakboord naar stuurboord. Aan het einde van zo'n slag draai je de wrikriem door de horizontale evenwichtsstand om de volgende slag te maken. Tijdens het wrikken sta je in de kuip en kijk je naar achteren.

Wrikken is een kunstje dat je moet leren door het vaak te doen, mits je de goede techniek gebruik. Zo zijn er leden geweest die een verticale evenwichtsstand gebruikten, waardoor ze de kunst van het wrikken maar niet meester werden. Niet dat deze beweging van het wrikblad geen voortstuwing zou kunnen leveren, maar het vereist een beweging waar het menselijk lichaam gewoon niet geschikt voor is.

Met wrikken kunnen snelheden van 2 knoop worden behaald op een E22. Dit is op zich verwonderlijk, aangezien je hooguit een kwart PK aan vermogen levert. Dit komt doordat bij lage vaarsnelheden, de efficiëntie van een schroef toeneemt met het bestreken oppervlak. Het oppervlak dat een wrikblad bestrijkt is omgeveer 50 keer zo groot als dat van een buitenboordmotor. Dit is dus veel efficiënter.

Tegenwoordig bezit de vereniging geen boten meer met een wrikriem. Deze zijn vervangen door de autowrik.