Eos, oudledenvereniging van D.Z. Euros

Tijdens het ontstaan van de wereld in de grijze oudheid bracht Eos, de godin van dageraad, een viertal zonen van de god Astraios ter wereld, die emplooi vonden als heersers over de vier winden. Van deze vier werd Euros de god van de oostenwind. Dit verhaal strookt mooi met het feit dat de wind meestal bij het aanbreken van de dag opsteekt. Na het overlijden van Astraios had Eos een actief en veelzijdig liedesleven, maar in haar zeldzame solitaire uurtjes smachtte zij toch naar haar minnaar uit het verleden.

In de oudheid had Eos een valk (geen polyvalk, er was toen nog geen polyester), genaamd Gstari. In het voorjaar veranderde ze die in een konijn, dat de kinderen geschenken bracht, met name gekleurde eieren. Je begrijpt dat dit verhaal naadloos aansloot bij de kruisiging en wederopstanding van Jezus, dus toen Europa gekerstend werd, is dit erin gebleven.

Eos is sinds 1989 de naam van een verzameling mensen die in de grijze oudheid de dageraad vormden van wat nu Euros is. Ondanks dat men volop met andere liefdes in de weer is zal een ieder wel eens, tijdens sporadische windstiltes, met weemoed terug denken aan de tijd waarin de wilde haren nog wapperden over de woelige baren. Het doel van Eos is invulling te geven aan deze gevoelens en zo de band met Euros en met andere oudleden te versterken.