Erecode

De erecode is een stel afspraken tussen een aantal partijen, met name Rijkswaterstaat, Staatsbosbeheer en de vereniging van wadvaarders. Het doel was het Wad verder open te stellen voor mensen door droogvallen overal toe te staan. Voor de erecode was droogvallen alleen toegestaan binnen 500 meter van een betonde vaargeul. Deze regels komen dus in de plaats van een algemeen droogvalverbod.

Om het opheffen van het algemene droogvalverbod mogelijk te maken is een aantal regels opgesteld waar mensen die droogvallen zich aan moeten houden. De minst duidelijke regel om je aan te houden, is dat je afstand moet houden tot groepen vogels. Hoeveel vogels vormen een groep? Hoe dicht bij elkaar moeten ze zijn om een groep te zijn? Gaat het om alle vogels, of alleen bedreigde soorten?

Een specifiek, en veel voorkomend voorbeeld is telefonisch voorgelegd aan de boswachter van de Engelsmansplaat in de zomer van 2004. Als je drooggevallen bent, en er zitten zeemeeuwen om je heen, ongeveer 4 meeuwen per hectare. In dit geval kom je altijd enigszins in de buurt van de vogels. Wat moet je dan? Het antwoord was dat je in dit geval niet van je boot weg mag gaan. Alles dat nodig is voor de veilige vaart is geen probleem (anker uitlopen bijvoorbeeld).

Het is aan te raden om op zandgrond te ankeren, omdat hier geen water blijft staan. De vogels zullen dan vooral foerageren op de waterlijn. Die lijn passeert je schip wanneer die droogvalt. Al vrij kort na het droogvallen kan je dus gaan wandelen.